Ένα μανίκι για την Βούλα!

Χθες το απόγευμα έπινα καφέ στο σπίτι μου με την κολλητή μου! Μέσω της κολλητής μου λοιπόν μαθαίνω και τα νεά της ξαδέρφης της Βούλας που κάποτε στα νιάτα μας ήμασταν φίλες κολλητές. Τώρα δεν είμαστε. Αν τυχόν συναντηθούμε λέμε απλά "γεια σου, τι κάνεις, χαθήκαμε..." ανταλλάσοντας τους αριθμούς των κινητών μας και καμιά μας δεν κάνει την κίνηση να συναντηθούμε να τα πούμε από κοντά. Βασικά με την Βούλα δεν τσακωθήκαμε ποτέ, ακόμη και κανά αγόρι αν φλερτάραμε ποτέ δεν έμπαινε η μία στα πόδια της άλλης. Αλλά να, η Βούλα παντρεύτηκε κάπου στα 19 της, έκανε τον γιο της κι επειδή ο άντρας της ήταν και λίγο τεμπελάκος και του "όσα πάνε κι όσα έρθουνε" αποφάσισε η Βούλα να βγει στην εργασία για να δει χαίρι το σπίτι της! Τα πρωινά κρατούσε παιδάκια και τα βράδια ήταν λαντζέρα σε ουζερί ή σε καφετέριες, ανάλογα που ζητούσαν. Χαθήκαμε! Κρατήσαμε μια υποτυπώδη επικοινωνία τηλεφωνική ώσπου κι αυτή έγινε πιο ισχνή και χάθηκε εντελώς! Συναντιόμασταν τυχαία έπειτα και λέγαμε τα νέα μας στο πόδι!

Η Βούλα ήταν μια γλυκιά κοπέλα, ζουμπουρλούδικη, όχι ιδιαίτερα ψηλή. Είχε τάση για παχυσαρκία αλλά δεν φαινόταν ότι απ'τα κιλά της εγκυμοσύνης η Βούλα θα ξεχνούσε τον εαυτό της έτσι! Με τις δίαιτες δεν τα πήγαινε καλά, μόνο συλλογή τις έκανε. Θυμάμαι σε μια απ'τις τελευταίες μας συναντήσεις μου έλεγε πόσο λάτρευε την Άτκινς. Με την συγκεκριμένη ασχολήθηκε μόνο κανά 4ήμερο και μετά τίποτε. Δεν μπορούσε να συνεχίσει. Θαύμαζε την πειθαρχία που είχα δείξει εγώ κι είχα χάσει τα περιττά κιλά μου μια φορά κι έναν καιρό, αλλά η ίδια δεν μπορούσε με τίποτε να πειθαρχήσει. Δεν τα είχε καλά με τις δίαιτες γενικά. Η συλλογή μεγάλωνε και έπιανε κούτες με τα βιβλία που αποκτούσε από τηλεοπτικά περιοδικά και που ποτέ δεν έκανε τον κόπο να τα ανοίξει.

Μετά από χρόνια ξανασυναντώ τυχαία την Βούλα και απογοητεύτηκα απ'το πόσο πολύ παραμελημένο είχε τον εαυτό της. Οκ, είσαι παχουλή γιατί εσύ ξέρεις! Ατημέλητη όμως; Τα μαλλιά της απεριποιήτα, το ντύσιμο της ήταν δυσανάλογο με την ηλικία της που φανέρωνε μια κοιλιά να κρεμάει απ'το υπερβολικό λίπος! Κι εγώ μια απ'τα ίδια, αλλά ποτέ δεν βγήκα κάπου χωρίς να φτιάξω τα μαλλιά μου και χωρίς να βάψω -έστω κι ελαφρά- τα μάτια μου και τα χείλια μου. Στο σπίτι μου οκ, είμαι χυμαδιό! Και κυρίως φροντίζω το ντύσιμό μου να είναι όσο γίνεται φυσιολογικό, να καλύπτει τις πατσές -όσο γίνεται- και κυρίως να με κάνει να αισθάνομαι όμορφα! Στην εποχή μας,   υπάρχει μεγάλη ποικιλία ρούχων για παχουλές, όχι όπως κάποτε που κατέληγα να αγοράζω φορέματα για μεγάλες ηλικίες επειδή έβρισκα εκεί νούμερα στο σώμα μου! Η Βούλα έμεινε προσκολλημένη σε αυτά τα μεγαλίστικα φορέματα! Και είχα την εικόνα στα μάτια μου: η Βούλα δίπλα στη μάνα της! Το ίδιο πράγμα... Δεν φαινόντουσαν καν μάνα με κόρη, αλλά σαν αδερφές με 2-3 χρόνια διαφορά! Το ήξερε και η ίδια και μου το έλεγε, που της το είχαν πει. Δεν ξέρω πόσο μπορεί να την είχε ενοχλήσει μια τέτοια σύγκριση, το σίγουρο είναι ότι θα είχε απαντήσει έτσι: "ας πα' να γαμηθούνε, χέστηκα...". Ήταν και παραμένει αθυρόστομη η Βούλα!

Μαθαίνω πριν καιρό ότι η Βούλα είχε πάρει την απόφαση να κάνει "γαστρικό μανίκι". Η κολλητή μου δεν μπορούσε καν να μου περιγράψει πόσο άσχημα ήταν πλέον η Βούλα στα υπερβολικά κιλά της και είχε αποκτήσει και μια ωραία βουβονοκήλη που εκτός του ότι ο σκελετός της δεν άντεχε το βάρος της, σήκωνε και παραμάνες με ποτήρια για την λάτζα στην καφετέρια που εργαζόταν κι επιβάρυνε την κατάσταση. Ο αδερφός της Βούλας είναι γιατρός και την προειδοποιούσε συνεχώς.

Χθες έμαθα τελικά ότι η Βούλα έκανε το χειρουργείο. Όλα πήγαν καλά κι όταν ήδη έχει χάσει τα πρώτα της 10 κιλά. Αυτό που την ενοχλεί είναι που αυτό το πρώτο διάστημα το να φάει γλυκό είναι απαγορευτικό. Την ενόχλησε που η διατροφή της περιορίστηκε πάρα πολύ και ήταν σαν να έφτιαχνε τροφή για μωρό: στην αρχή υγρά κι έπειτε αλλεσμένα. Όμως, αισθάνεται ήδη καλά με μείον 10 κιλά.

Ακούγοντας αυτά τα νέα ζήλεψα. Ζήλεψα γιατί δεν ταλαιπωρήθηκε η Βούλα από πλευράς ιατρικών εξετάσεων, αφού της τα δρομολόγησε όλα ο αδερφός της, δεν ταλαιπωρήθηκε σε χρόνο αναμονής για το χειρουργείο μέσω ΙΚΑ γιατί "καθάρισε" ο αδερφός της. Μακάρι να είχε ο καθένας με πρόβλημα παχυσαρκίας τέτοια εύνοια ώστε να μην ταλαιπωρηθεί πολύ απ'το τρέξιμο για να καταλήξει κάποτε -άγνωστο πότε- στο χειρουργείο. Εγώ έχω αδερφό δάσκαλο, δεν είναι γιατρός! :-/

Aπ'την άλλη κατά περίεργο τρόπο, κρατάω επιφυλάξεις για την περίπτωση της Βούλας. Πρώτον επειδή με τις δίαιτες τηρούσε το "από μακριά κι αγαπημένες", δεν γνωρίζει την πράξη της φράσης "κάνω δίαιτα" και κυρίως είναι γλυκατζού. Αν δεν τηρήσει τις συμβουλές του γιατρού της αυστηρά, την βλέπω να καταπίνει παστούλες προκειμένου να νιώσει κάπως πιο γεμάτο το στομάχι. Ίσως δείχνω πολύ κακιά τώρα, αλλά έτσι το βλέπω το πράγμα ξέρωντας την. 

Εύχομαι όλα να πάνε κατ'ευχήν της Βούλας, να χάσει τα περιττά κιλά της, να τα διατηρήσει όπως πρέπει και κυρίως ας ξεχάσει για την ώρα τις κοιλιοπλαστικές και λοιπές πλαστικές, γιατί θα είναι κρίμα να πετάξει χρήματα έτσι, αν δεν έχει τον έλεγχο του εαυτού της διά βίου. Θα χαρώ αν την ξαναδώ να θυμηθώ την Βούλα όπως ήταν στα 19 της έστω, ζουμπουρλούδικη! ;;)