Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Καλύτερη μέρα!

Καλό μήνα και προσοχή στις απάτες. Φυσικά μεγαλύτερο ψέμα από αυτό που έχουμε και μας κάνουνε να ζούμε και λέγεται "μνημονιακή ελληνική κυβέρνηση" δεν υπάρχει αλλού στον κόσμο. Όσο ζω και μεγαλώνω ζω και διαφορετικά πράγματα. 

Η βραδιά πέρασε ήρεμα και χωρίς να σηκωθώ να αλλάξω "πάνα". Σηκώθηκα σχετικά στεγνή. Η μέρα μου κυλά και με βρίσκει επίσης το ίδιο, άρα όλα καλά. Άρα ήταν ξέσπασμα περιόδου που κράτησε αρκετά παραπάνω. Άρα δεν θα πάω αύριο στο νοσοκομείο (εκτός απροόπτου βεβαίως) όμως σίγουρα θα πάω στο ραντεβού στο τέλος του μήνα.
Πέρα απ' το συμπέρασμά μου πως ήταν μια παρατεταμένη διάρκεια της περιόδου, διαπιστώνω πως όταν τρώω τον αγλέουρα και φουσκώνει η κοιλιά μου νιώθω ενοχλήσεις χαμηλά. Οπότε πρέπει να το εμπεδώσω πως η μπάκα μου πρέπει να ξεφουσκώσει, γιατί και η παχυσαρκία μου είναι ένας ακόμη λόγος για το πάθημά μου. Έφαγα ένα πακέτο μπισκότα και ήταν ολικής άλεσης και κάπως μου φάνηκε. Σιγά σιγά καταγράφω τροφές που μου δημιουργούν ενοχλήσεις κι αρχίζω να τις αποφεύγω. Παράδειγμα ο χαλβάς. Την καθαρή Δευτέρα έφαγε χαλβά σε λογική ποσότητα κι όμως μου δημιούργησε ενοχλήσεις στο στομάχι. Παραμένει στο ψυγείο και δεν τον αγγίζω. Και μόνο που τον βλέπω νιώθω τις ενοχλήσεις του στομαχιού μου. Ευτυχώς που καμιά φορά κόβει ο άντρας μου και έτσι σιγά σιγά φεύγει. Τώρα διαπιστώνω ότι τα μπισκότα ντιτζέστιβ ολικής άλεσης μου δημιουργούν ενοχλήσεις. Στην διάρκεια της χώνευσης μου δημιουργούν αέρια κι αυτό έπειτα μου δίνει την αίσθηση μια αλλόκοτης ενόχλησης. Δεν μπορώ δηλαδή να εντοπίσω αν η ενόχληση αυτή είναι αέρια ή λόγω της περιόδου. Οπότε μάλλον θα τα μειώσω πολύ -αν και μου αρέσουν. Ποιά άλλη τροφή; Α! Το λάχανο. Έχω να φάω λαχανοσαλάτα πολύ καιρό κι αυτό γιατί ωμό πάλι με φουσκώνει και δεν μου αρέσει αυτή η αίσθηση. Λες απ'την μια "οκ, έχω φουσκώσει γιατί έφαγα πολύ σαλάτα" αλλά όταν το φούσκωμα δημιουργεί μια αλλόκοτη κατάσταση, καλύτερα να το αποφεύγω. Χόρτα! Ειλικρινά δεν τα ξέρω όλα τα χόρτα, αλλά είναι κάποια που επίσης μου δημιουργούν το ίδιο θέμα όπως το λάχανο (τα γνωρίζω εξ' όψεως κι όχι με την ονομασία τους).
Ρεβίθια! Γκρρρ... Τα ρεβίθια μου αρέσουν πάαααρα πολύ. Και ειδικά όταν είναι παντρεμένα με το ρύζι  μου έρχεται να φάω όλη την κατσαρόλα. Μια νορμάλ μερίδα όμως, είναι αρκετή για να'χω την ενόχληση που προανάφερα!  :( 
Μα ποιά μου θυμίζω, ποιά μου θυμίζω... Την μάνα μου, μου θυμίζω! Κι αυτή το ίδιο θέμα έχει. Μόνο που όποιο τρόφιμο την ενοχλεί δεν το αποφεύγει και δεν το τρώει με μέτρο. Το αποτέλεσμα είναι να έχει μόνιμο πρήξιμο και να έχει τακτικές επισκέψεις σε γαστρεντερολόγο. 

Αυτά... Για το τέλος άφησα μια ατάκα που άκουσα χθες στο "Κάτω Παρτάλι" και ξεπατώθηκα στο γέλιο γιατί δεν γνωρίζω και τόσο για τις φανταρίστικες εκφράσεις: "είναι και μέρες που τρώμε πούστη με κινέζο..."!!! Και η εξήγηση ήρθε απ'τον άντρα μου: κοτόπουλο με ρύζι!!!  Χαχαχα!!!!  =))

post signature

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΘΟΥΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΓΚΡΙΣΗ.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΥΠΟΜΟΝΗ!

Show Emoticons