Με τόσο περπάτημα, πως να μην βγάλουν φουσκάλες οι πατούσες; Να λέω τι σκάτα έχει μπει στο πέδιλο και με ενοχλεί στην φτέρνα και τελικά φτάνοντας στο σπίτι διαπίστωσα πως ήταν μια τεράστια φουσκάλα στο αριστερό και μια μικρότερη στο δεξί!
Που θα πάει θα τελειώσει ο αγώνας και δεν θέλω να κάνω παύση. Αφού άρχισα και τα ραντεβού πέφτουν κοντά το ένα στο άλλο, γιατί να αφήσω την ευκαιρία να απομακρυνθεί, αφού το ίδιο το ΙΚΑ μέχρι να βγάλει την έγκριση θα κρατήσει την απόσταση!
Λοιπόν, σήμερα πήγα στον μικροβιολόγο που πήγα την πρώτη φορά. Απογοητεύτηκα όταν είδα την πόρτα κλειστή και ένα χαρτάκι επάνω της πως έλεγε πως σήμερα ήταν κλειστά. Του Αη Γιαννιού του Ρώσσου σήμερα και μάλλον ο ντόκτορ πήγε για προσκύνημα.
Λέω "Μαρία μην απογοητεύεσαι εντελώς κάνε τον κόπο και πέρνα απ' το νοσοκομείο που ούτως ή άλλως στο δρόμο σου είναι". Μπαίνω μέσα πάω απευθείας στο μικροβιολογικό. Χτυπώ το κουδούνι του εργαστηρίου τους ρωτάω αν έκαναν τις εξετάσεις όλες... Όχι τίποτε άλλο αλλά μέσα στην τσάντα είχα και ένα ποτηράκι με κάτουρο κι αισθανόμουν κομματάκι άσχημα να το έχω μαζί μου. Ρώτησα αν μπορούσα να κάνω σήμερα τις εξετάσεις και μου είπε ο μικροβιολόγος να ρωτούσα στα εισιτήρια κι αν μου έβγαζαν θα έκαναν την αιμοληψία.
Ευτυχώς τελικά έβγαλα εισιτήριο και σχεδόν αμέσως μου πήραν το ποτηράκι μου πήραν κι αίμα. Αύριο θα είναι έτοιμα τα αποτελέσματα.
Έλα που εγώ αύριο λέω να καθίσω λίγο σπίτι να χαλαρώσω σαν άνθρωπος, να ξεκουραστούν οι πατούσες και κυρίως το γόνατο που κάθε βράδυ (όταν έχει προηγηθεί αρκετό περπάτημα) δεν ξέρω πως να το βολέψω. Δεν είναι πόνος, αλλά είναι μια αίσθηση λες κι έχει ξεκουμπώσει η κλείδωση που αν δεν την λαδώσεις και λιγάκι τρίζει σαν παλιοκασέλα!!!
Θα πάω την Πέμπτη να τις πάρω που έχω το ραντεβού με τον παθολόγο.
Θα πάω την Πέμπτη να τις πάρω που έχω το ραντεβού με τον παθολόγο.
Σήμερα είναι μεγάλη μέρα για την Εύβοια. Να ευχηθώ τα καλύτερα για τους Γιάννηδες και τις Γιαννούλες που γιορτάζουν σήμερα και είναι ταμένοι στον Αγ. Ιωάννη τον Ρώσσο. Ας δίνει δύναμη απ' την δύναμή του να αντέχουμε, όπως άντεξε κι εκείνος τα δικά του βάσανα.
Οσο διάβαζα την ανάρτησή σου σκεφτόμουν: "παιδεύεται τώρα αλλά όταν τα κιλά θα φεύγουν σαν νερό θα νιώθει να πετάει" Δεν είναι λίγο μέσα σε ένα μήνα να χάσεις 8 - 12 κιλά! Οπότε όταν νιώθεις να εξαντλήστε θύμισε στον εαυτό σου ότι σε λίγο καιρό αυτή η κούραση θα είναι μονο ανάμνηση...και αν το γόνατο δεν ειναι μόνο κιλα και πάλι καλύτερα θα νιώθεις όταν αρχίζεις να ξεφορτώνεσαι το περιττό βάρος που σε ταλαιπωρεί :) :) :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ραγδαία απώλεια κιλών υπάρχει στην αρχή. Δηλαδή άντε να χάσω τα πρώτα 30 κιλά αμέσως τα υπόλοιπα μέχρι να έρθω στο φυσιολογικό βάρος μου θα πάρει κάπου 1 με 2 χρόνια. Η ουσία είναι ότι θα μου κοπεί αυτή η αίσθηση της πείνας κι αν τυχόν θελήσω να φάω κάτι με όρεξη το στομάχι μινιατούρα που θα έχω θα με προειδοποιεί απ' την πρώτη μπουκιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δε κούραση που τραβάω τώρα, είναι για τώρα, μέχρι να μαζευτούν όλες οι εξετάσεις και οι διαγνώσεις για να τις πάω στο χειρουργό. Έπειτα απλά θα κάθομαι όμορφα κι ωραία να πάρω την έγκριση κι από εκεί να αναμένω την ημερομηνία εισαγωγής για το χειρουργείο!
Και μου κάνει εντύπωση μάλιστα που τα ραντεβού πέφτουν σε κοντινές ημερομηνίες κι όχι μετά από κάνα μήνα!
Αυτά τα 30 θα σου δώσουν όμως άλλο αέρα αναμενόμενα. Η κούραση αυτών των ημερών είναι για τις εξετάσεις. Αλλά μιλάω και για γενικά αυτού του είδους την κούραση που κατα καιρούς σε πιάνει και ιδίως με το γόνατό σου (δουλειες στο κεντρο και τετοια) Θα ειναι μια μεγάλη ανακούφιση μετά το χειρουργείο. Οσον αφορά τις ημερομηνίες....το "σύμπαν" φιλενάδα. :) Και πλάκα πλάκα το είδα και σε μια φίλη μου αυτες τις μέρες που αποφάσισε να αλλάξει επιτέλους κάποια κακως κείμενα στην ζωή της παιρνοντας το η ιδια αποφαση δυναμικά (οχι για κιλά και τετοια). Το αποτέλεσμα ηταν εντυπωσιακό. Μια σειρά απο "βοηθητικες" συγκιρίες ξεπήδησαν τις επομενες μερες που την βοηθούσαν να το κανει πράξη. "Βρε λες;" αναρωτήθηκα χι χι χι
ΑπάντησηΔιαγραφή