Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Η βόλτα μου

Στα κιλά που είμαι σήμερα, ήμουν πριν 2 χρόνια. Τέτοια ακριβώς εποχή εγώ κατάπινα κάψουλες για την οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο.
Φέτος η αρθρίτιδα μου χτυπάει πάλι το καμπανάκι και προσπαθώ να ελέγχω τις ενοχλήσεις με αλοιφές. Παυσίπονα δεν είχα στο σπίτι ώστε να καταπίνω κάποιο το βράδυ, γιατί πέρα απ'την αρθρίτιδα έχω και την μέση μου, η οποία εδώ και κάτι μέρες δεν λέει να με αφήσει. Για την μέση εκτός των κιλών μου φταίει και το στρώμα του κρεβατιού, που δυστυχώς δεν μας περισσεύουν για να το ανανεώσουμε. Για ορθοπεδικό δεν το συζητώ καν. Θα με γεμίσει πάλι με κάψουλες να τις καταπίνω κάνα τρίμηνο και δεν θέλω να επιβαρύνω το στομάχι μου με μια τέτοιου είδους θεραπεία. Θα φτάσω να καταπίνω την ημέρα 5 χάπια (1 του θυρεοειδή, 2 για το γόνατο, 1 η πολυβιταμίνη, 1 για το στομάχι). Κάνω υπομονή να φύγουν κι άλλα κιλά για να βελτιωθεί κι αυτό το κομμάτι του οργανισμού, αφού το ροχαλητό και οι άπνοιες δεν είναι πλέον όπως ήταν πριν το χειρουργείο

Αχ! κάνω εγώ, Άχ! κάνει κι ο άντρας μου. Βρήκε δουλειά -προσωρινή- εδώ κι ένα μήνα σε κατασκευαστική εταιρία στην ειδικότητα του κι είχε ένα ατύχημα κουτρουβαλώντας μια σκαλωσιά που ειλικρινά είχε άγιο. Είχε σημάδια μεγάλα από γρατσουνιές, αλλά το πέσιμο του δημιούργησε κι έντονους πόνους στα πλευρά και στα χέρια γιατί τα έβαλε κόντρα για να αποφύγει το μοιραίο. Ποιος έφταιγε; Ένα άλλο συνεργείο που είχε στήσει λάθος την σκαλωσιά και τα πορτάκια με την σκάλα για να αλλάξεις δάπεδο αντί να στηθούν αντίθετα, στήθηκαν το ένα πάνω στο άλλο. Δεν το πρόσεξε ο άντρας μου αυτό. Τέλος πάντων... μετά από 2 μέρες πήραν μέτρα να δένονται όλοι με ζώνες και σχοινιά για να μην συμβεί κάτι πιο σοβαρό. Φυσικά ούτε που τον πήγαν στο νοσοκομείο να γίνει κάνας έλεγχος διαγνωστικός. Κι ήταν όλα τα "αφεντικά" εκεί. Παρά τον ρώτησαν αν ήταν καλά και μόνο! Ευτυχώς που δεν ήταν τίποτε σπασίματα, το πέσιμο όμως του δημιούργησε θλάσεις. Του είπα να πάει στο νοσοκομείο. "Θα μου περάσει δεν είναι τίποτε" ήταν η κουβέντα του, αλλά κατά τ'άλλα "Μαρία παυσίπονα δεν έχουμε;"! Που τι να απομείνει από παυσίπονο που όταν τον πονούσαν τα χέρια -όταν εργαζόταν στην λαική- τα κατάπινε σαν καραμέλες και δεν έμεινε ούτε ένα να μπορέσω να ηρεμήσω την μέση μου. Άσε που από χρήματα ήμασταν με  τόσα όσα να πληρωθεί κάνας λογαριασμός. Χθες πληρώθηκε ευτυχώς.
Πήγα σήμερα λοιπόν για προμήθειες! 30 ευρώ για: 1 κουτί πολυβιταμίνες, 2 κουτιά παυσίπονα, 1 κουτί χάπια για αρθροπάθειες, μυαλγίες κι ισχιαλγίες & 1 κρέμα παυσίπονη για επάλειψη! Που απ'όλα αυτά το μόνο που ίσως μου έγραφε γιατρός είναι το κουτί χαπιών για τις αρθροπάθειες! Τα δε παυσίπονα που έπαιρνα πάντα είναι δύσκολο το αν θα τα κυκλοφορήσουν πάλι, μου είπαν στο φαρμακείο. Θα πρέπει να βγω παγανιά μήπως και βρω τίποτε περίσσια σε διάφορα φαρμακεία γιατί είναι και φθηνότερα σε σχέση με αυτά που τελικά πήρα (αν και είναι η ίδια φίρμα αλλά με άλλα μιλιγκράμ και με καθυστερημένη δράση). 
Μας κατάντησαν να βάζουμε το χέρι πολύ βαθιά στην τσέπη τελικά, για να έχουμε έστω μερικές φαρμακευτικές προμήθειες στο σπίτι για ώρα ανάγκης.

Απ'το φαρμακείο πετάχτηκα και στο σούπερ μάρκετ. Δεν ήθελα πολλά πράγματα. Ήθελα κυρίως τυριά να πάρω, μία συσκευασία κράκερ χωρίς ζάχαρη κι αλλαντικά (ζαμπόν χοιρινό και γαλοπούλα) συσκευασμένα. Η Μεγάλη Εβδομάδα κυλάει στο σπίτι μου να απέχουμε απ'το κρέας και τ'αυγά, αλλά τα τυροκομικά είναι σε καθημερινή χρήση. Τόσο για το κολατσιό του άντρα μου αλλά τόσο και για τις δικές μου διατροφικές ανάγκες, που φέτος όπως ανάφερα και σε άλλη ανάρτηση, η νηστεία δεν είναι για μένα όπως πρέπει επειδή έχω μόλις 2 μήνες απ'το χειρουργείο. Τα δε αλλαντικά  χρειάζονται για μετά το Πάσχα που ο άντρας μου θα αρχίσει δουλειά και θα του κάνω  το κολατσιό του πλήρες!
Πήρα λίγο λαδοτύρι, ένα κομμάτι ντιρόλο σε μπαστούνι που είχε σε προσφορά και φέτα με λίγα λιπαρά συσκευασμένη. Δυστυχώς δεν υπάρχει χύμα φέτα με λίγα λιπαρά και η αξία του κιλού της συσκευασμένης είναι να δαγκώνεσαι: 11-12 ευρώ το κιλό. Λίγη φέτα επιθύμησα και τα 400 γρ. τα πλήρωσα 4,5 ευρώ! Τέλος πάντων... σκέφτομαι πως αυτή την φορά τα λάιτ προϊόντα για μένα έχουν μεγάλη σημασία, ώστε να τρώω ότι θέλω χωρίς να βάζω επιπλέον λίπος στον οργανισμό μου, όπως και με την ζάχαρη που αρχίζω να ελέγχω ποια προϊόντα έχουν ζάχαρη ώστε να τα αποφεύγω. Παράδειγμα: σημείωσα πως ήθελα κράκερς χωρίς ζάχαρη, είχα πάρει σίκαλης κι ενώ με χορταίνουν έστω 2 που θα φάω, το να φάω 1 παραπάνω λόγω περιεκτικότητας σε ζάχαρη δεν είναι επιτρεπτό για τον οργανισμό μου. Όχι ότι δεν θα φάω γλυκό όταν με κεράσουν, αλίμονο... αλλά όσο αποφεύγω την ζάχαρη τόσο το καλύτερο για μένα. Αν θέλω κάτι γλυκό, με καλύπτει το ζελέ λάιτ όποτε φτιάξω και καμιά κρεμούλα με στέβια (πλέον). Α! Τις προάλλες κοίταζα να πάρω ένα βάζο ασπαρτάμη και βρήκα την στέβια σε σακουλάκι (όπως η ζάχαρη) σε μισή τιμή απ'την ασπαρτάμη και γεμίζει ένα μεγάλο βάζο!

Παρά το κρύο σήμερα, την βόλτα μου την έκανα και κυρίως την απόλαυσα που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κουμπώνει το ημίπαλτο μου και πρώτη φορά πέρασα διαγώνια στους ώμους το τσαντάκι μου! Κοίταξα και την ντουλάπα μου και σκέφτηκα πως από του χρόνου θα φοράω το μικρότερο σε νούμερο ημίπαλτο, καθώς και τα πανοφόρια που είχα αγοράσει στις εκπτώσεις κάποτε και δεν τα χάρηκα όσο θα ήθελα. Αγόραζα όσα ρούχα μου άρεσαν -το καλό καιρό που εργαζόμουν- με στόχο στο μυαλό τον επόμενο μήνα να τα φορέσω. Ε, ο μήνας έγινε χρόνος, χρόνια... και τώρα έχω φτάσει να έχω ρούχα σε διάφορα μεγέθη που με περιμένουν να τα φορέσω! Και ναι πλέον, αυτή η στιγμή μετράει αντίστροφα κι όσο ομορφαίνει η υγεία μου και η διάθεση μου, άλλο τόσο όμορφη θέλω να είναι και η εμφάνιση μου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΘΟΥΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΓΚΡΙΣΗ.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΥΠΟΜΟΝΗ!

Show Emoticons